Vroeger ging ik liever uit met lange mannen, maar nu spoor ik vrouwen aan om hun lengteverwachtingen te verlagen
Deze week zei acteur Jameela Jamil dat ze minder datingstereotypen op het scherm wil zien.In plaats van de gebruikelijke, conventioneel-mooie-vrouw-ontmoet-conventioneel-knappe-man-trope, wil ze liefde zien tussen gezonde en gehandicapte karakters, liefde tussen gemengde rassen en, waarom niet, lange vrouwen met kleine mannen.
Met grote schaamte geef ik toe dat ik een van die vrouwen ben geweest: degenen die de aantrekkelijkheid van een partner beoordelen in verhouding tot zijn lengte.Mijn oude online datingbiografie droeg vroeger de slogan ‘slechts zes voet en hoger’.
Ik zou afstand kunnen nemen van mijn schaamte over mijn lengte door je te vertellen dat 99,9% van mijn vriendjes jonger zijn dan 1,80 meter (in dezelfde geest als racisten die vaak beweren “maar ik heb een zwarte vriend!”), maar de waarheid is dat ik me heb aangemeld naar de mantra dat groter beter betekent.
Het lijkt erop dat kleine koningen – de koosnaam op internet voor korte mannen – een momentje hebben.Sinds cabaretier Jaboukie Young-White de term in 2018 bedacht (“We zijn valide. We zijn sterk. We lopen een lager risico op hartziekten”, grapte hij op Twitter) is er meer ruimte om te praten over kleine mannen die wenselijk.Waarom zou je deze hernieuwde acceptatie van kleine mannen niet uitbreiden naar het grote scherm?
In film en media wil ik korte mannen zien met lange vrouwen.Ik wil intertransliefde.Ik wil vrouwen met een donkere huidskleur en mannen met een blanke/lichte huidskleur.Ik wil Aziatische mannen met blanke vrouwen.Ik wil dunne mannen met dikke vrouwen.Ik wil valide en gehandicapten zien.Moe van dating-stereotypen.❤️
Nu weet ik wat jullie allemaal denken: er is zo'n gebrek aan diversiteit op het scherm, zou dit echt de heuvel moeten zijn waarop we sterven?Maar denk eens na: onze obsessie voor lange mannen houdt verband met het patriarchaat.
Neem de films waarin koppels van gemengde lengte voorkomen.In Shallow Hal torent Gwyneth Paltrow (1,80 m) uit boven Jack Black (1,80 m).Het uitgangspunt van die film (de man wordt gehypnotiseerd zodat hij niet beseft dat hij een relatie heeft met een vrouw met overgewicht) vertelt ons iets over de regels van aantrekking in een patriarchale wereld: een kleine man kan een lange vrouw daten, maar alleen als ze dik is. (en hij wordt erin geluisd).
In de Hunger Games speelt Jennifer Lawrence (1,80 m) Katniss Everdeen, die groter is dan haar partner, Peeta Mellark (Josh Hutcherson, 1,80 m).Peeta's karakter is zacht: hij is een broodbakker die zich verbergt voor conflicten in plaats van deze onder ogen te zien.Hij kan niet concurreren met Everdeens beste vriend Gale (Liam Hemsworth, 1,80 meter) die jaagt en dingen opblaast.Aan het einde van de film vermoordt Gale indirect de zus van Katniss, wat waarschijnlijk een les voor ons allemaal zou moeten zijn over giftige mannelijkheid.
Als het probleem met giftige mannelijkheid is dat het mannen verafgoodt vanwege al die dingen die zinloos mannelijkheid impliceren zonder daaraan gelijk te stellen – geweld, machismo, zelfvertrouwen – waarom zouden we dan niet rekening houden met lengte in deze vergelijking?
Mensen stellen lengte voortdurend (en ten onrechte) gelijk aan mannelijkheid.Mannen die groter zijn, krijgen meer promotie, krijgen meer betaald en worden als betere leiders beschouwd.CEO's hebben een gemiddelde lengte van meer dan 1,80 meter.Presidentskandidaten die langer zijn, hebben de voorkeur (behalve in Frankrijk, zo lijkt het).
Kom op, feministen: accepteren dat er conventionele mannelijke schoonheidsnormen bestaan, ondermijnt onze zaak niet, maar verheft deze.Patriarchaat is niet alleen een norm die vrouwen in de val lokt, het is een norm die iedereen in de val lokt.Laten we dit jaar de waarde van onze korte koningen onder de aandacht brengen.
Posttijd: 19 januari 2020